- AMNIBUS
- AMNIBUSpraecipua venetatio, olim apud Parthos, teste Iustinô l. 41. c. 3. ubi de gentis huius moribus verba faciens, insuperstitionibus, inquit, atque cura Deorum, praecipua amnibus vener atio est. Ita restituir Gronov. cum prius legeretur, omnibus: quod falsutn. Deorum enim reverentiâ, praeter alios populos, praecipue Orientis, excellert Parchos, nusquam proditum est, neque id his verbis explicaturus videtur fuisse sustinus, Certum igitur genus expressit Numinum, adversus quae singularis esser corum religio: ur etiam coeterarum erat feie gentium. Et quidem Amnium culrum a Persis acceperunt tenueruntque. Herodot. l. 1. Ε᾿ις ποταμὸν δὲ οὔτε Ϛ᾿νουρέουσι, οὔτε ἐμπτύουσι, οὐ χεῖρας Ϛ᾿ναποίζονται, οὐδὲ ἀλλό τι οὐδὲν ποιοῦσιν, αλλὰ σέβονται ποταμοὺς τῶ πάντων μάλιςτα, In fluvium neque urinam reddunt, neque sputum coniicmnt. neque manus in illo ablavunt, neque aliud istiusmodi facmnt quidquam, sed veneramur fiuvios omnium maxime. Tacit. Annal. l. 6. c. 37. de Vitellio et Teridate, Sacrisicantibus, cum bic more Romanô Suovetaurilia daret, ille equum placando amni adornâsset. Plin. de alio Teridate l. 30. c. 2. Nangare noluerat, quoniam exspuere in marta alisque mortalium necessitatibus utolare naturam cam fas von putant. Arnob. l. 6. Ridetis temporibus priscis Persas ftuvios coluisse. Neque aliter intelligendus Ammian, l. 18. Reges Ninive Adiabene ingenti civitate transmissa, in medio pontis Anxabae, hostiis caesie extisque prosperuntibus transiêre laetissum. Sic Procopius Persic. l. 2. de Chosroe Daphnen Antiochiae contemplate. nemusque et Fones admirato, Καὶ ςθύσας ταις Νύμφαις, inquit, Χ´πιὼν ᾤχετο, et sacrificiô Nymphis factô disessit. In Anthologia quoque servus, qui dicens introducitur, Πέλσνςτ2 εἰμὶ καὶ Ϛ᾿κ πατέρων, Persa sum ex parentibus; addit mox, σέβομαι, δέανοτα, καὶ ποταμοὺς, veneror, Domine, etiam amnes. Vide Ioh. Frid. Gronov. Observat. l. 4. c. 10. Inter infignia Suecica, Amnes argenter coloris tres, vel iuxta alios, duo, Middelpadiam provinc. notant, Spenerus Oper. Herald. Part. 2. l. 2. c. 95. ubi de Rege Sueciae.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.